Daar schort het dus aan, onvoorwaardelijke liefde.
Of liever, de liefde deed zich voor als onvoorwaardelijk, maar bleek op de keper beschouwd aan voorwaarden gebonden.
Het bedrog zette zich in me vast, hoewel loyaliteit toch altijd tot kernideaal was uitgeroepen, of juist daardoor, juist daardoor zette het zich vast.
Mijn eureka schreef zich vast in de cirkel, je kunt van me opaan als bedrieger, bedriegertje, zelfbedriegertje.
De onvoorwaardelijke liefde zoekt nog een object. In afwachting van een betere stel ik mezelf kandidaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten